SIBELIUS: SYMFONIE NR. 6

Niet geheel onverwacht is ook Sibelius’ 6e Symfonie een gereserveerd werk dat door sombere kleuren wordt gekenmerkt. Eens temeer schuwt de componist een vibrerend oppervlak om in plaats daarvan diep in de ziel te wroeten. De muziek verkrijgt een sterk gevoel van eenheid dankzij het gebruik van gemeenschappelijke motieven, maar hier bezitten deze een sterk modaal karakter waardoor het werk enigszins het klimaat van de zorgeloze jaren twintig uit de vorige eeuw weerspiegelt.

De vermoedelijk eerste opname van het werk werd pas in 1947 gemaakt door Thomas Beecham (EMI 764.027-2), nog altijd een imposante versie. Dirigenten als Karajan en Berglund namen het werk driemaal op. En natuurlijk zijn er behalve Berglund andere Finnen als Vänskä, Saraste, Segerstam en Sakari die het werk eer aandeden.

Maar wanneer we uit de ongeveer vijfentwintig opnamen de mooiste sorteren, dan blijven met name Sanderling (Berlin Classics BC 0092-812), Davis (Philips 446.160-2), Berglund (EMI 568.646-2), Blomstedt (Decca 448.817-2) en Vänskä (BIS CD 864) over met een lichte voorkeur voor laatstgenoemde en Blomstedt of Davis als goede tweede keus.