RAMEAU: OPERABALLETTEN
De reputatie van Rameau is gebouwd op drie peilers: als publicist van een harmonieleer waarin hij in 1722 als eerste de omkeerbaarheid van akkoorden onderwees en daarmee de tot aan het eind van de 19e eeuw geldige functieharmoniek grondvestte, als klavecinist die het instrument nieuwe klankmogelijkheden – bijvoorbeeld van naturalistische aard – ontlokte en die aan het begin van de 20e eeuw door onder meer Saint-Saëns, Ravel en Landowska werd herontdekt en tenslotte als componist van theaterwerken waarin hij een pre-Wagneriaans Gesamtkunstwerk creëerde.
Behalve voldragen opera’s als Castor et Pollux en Hippolyte et Aricie componeerde Rameau ook muziek voor die specifieke Franse theaterhybride: het opera-ballet, waarin ieder deel een afzonderlijke intrige bezat en de aandacht gelijkelijk over zang en dans is verdeeld. Eén van de eerste werken in dit genre was Les Indes galantes uit 1735, een lichtvoetig werk handelend over een romance in exotische streken en een weerspiegeling van de door Jean-Jacques Rousseau ontketende aandacht voor de noble savage. Het werk was dusdanig succesvol dat Rameau er vier orkestsuites uit trok en het als klavecimbelwerk arrangeerde. Van dit werk zijn de mooiste opnamen die van het Collegium aureum (Harmonia Mundi 05472-77269-2), de Chappelle royale onder Philip Herreweghe (Harmonia Mundi HMA 1901130) en het Orkest van de XVIIIe eeuw onder Frans Brüggen (Philips 438.946-2).
Andere, minder populair geworden suites uit vergelijkbare werken waarover met name Frans Brüggen met het Orkest van de XVIIIe eeuw zich ontfermde, zijn er van onder meer Castor et Pollux (Philips 426.714-2), Les Boréades en Dardanus (Philips 420.240-2), Acanthe et Céphise met Les fêtes d’Hébé (Glossa GCD 921103), Naïs plus Zoroastre (Glossa GCD 921106) en Les Paladins door het Orchestra of the age of Enlightenment onder Gustav Leonhardt (Philips 432.968-2), Hippolyte et Aricie met Les fêtes d’Hébé door Les Arts florissants onder William Christie (Erato 3984-26129-2) en tenslotte Le temple de la gloire met Naïs door het Philharmonia barokorkest o.l.v. Nicholas McGegan (Harmonia Mundi HMU 907121).