RAVEL: BOLÉRO
“Jammer genoeg bevat hij geen muziek” en “Orkestratie zonder muziek”. Ravel lijkt met die uitspraak zelf geen hoge dunk te hebben gehad van zijn desondanks (?) erg populaire Boléro. Maar inderdaad ontbreekt het in het ongeveer een kwartier durende stuk zowat aan alle ingrediënten die ooit als essentieel golden voor de geslaagde muziek. Een crescendo als sterk vertraagde opname waarin de instrumenten uit het orkest elkaar aflossen te beginnen bij de kleine trom: bij het articuleren van één en hetzelfde (hoewel tweedelige) thema in C-groot en eindigend met de bekende desintegrerende climax. Maar heel oorspronkelijk is het voor de danseres Ida Rubinstein geschreven werk natuurlijk wel.
Gezien zijn uitvoeringsduur is het werk vrijwel uitsluitend te vinden op cd’s met andere, vrij korte werken van Ravel, zoals de Pavane, La valse, Alborado del gracioso of de Rapsodie espagnole. Wat zijn mede de mooiste cd opnamen van het werk? Die van Monteux (Philips 464.733-2), Abbado (DG 460.633-2), Munch (RCA 09026-61956-2) en Paray (Mercury 432.003-2).