REICH: DIFFERENT TRAINS

Als hoogtepunt van talrijke samenvloeiende stilistische stromingen en dus niet slechts als smalsporig minimalistisch kan het oeuvre van Steve Reich tenminste in sommige gevallen gelden. Dat blijkt bijvoorbeeld na kennismaking met dit stuk. Het eraan ten grondslag liggende idee heeft iets van Honeggers Pacific 231. Maar idiomatisch bestaan natuurlijk enorme verschillen tussen dat tweetal composities, bijvoorbeeld met betrekking tot de hymnisch-religieuze polsslag die voor Reich zo belangrijk schijnt te zijn in Different trains uit 1988. In wezen gaat het om een programmatisch stuk waarin de componist terugdenkt aan zijn treinreizen dwars door de Verenigde Staten in zijn jeugd kort na de Tweede Wereldoorlog om zijn gescheiden ouders te bezoeken. En dat beschouwd tegen de achtergrond van de gedwongen treinreizen van Joodse vluchtelingen door Europa toen die oorlog dreigde. Een tikje melancholie verduistert de overigens opgewonden stemming van deze muziek die zijn belangrijkste impulsen ontleent aan de stampende stoomlocritmen die voortdurend worden doorkruist door het evocatieve geluid van fluitjes en flarden opgenomen interviews met zijn gouvernante, een Pullman witkiel en overlevenden van de Holocaust. Er is één nog steeds maatgevende opname van dit werk door het Kronos kwartet (Nonesuch 7559-79176-2).

Wie hierna de smaak te pakken krijgt, moet ook eens luisteren naar The cave (1993) en City life (1995).