HÄNDEL: JEPHTA
Bijbelse oratoria uit het tijdperk van de generale bas blijken zichzelf niet te hebben overleefd, maar kunnen mits goed uitgevoerd ook niet-barokfans nog overtuigen. Jephta’s overwinning over de Ammonieten wordt duur betaald met het offer van zijn dochter Iphis; zo wordt de Joodse nationale triomf tot een persoonlijke ramp. Händel belicht in het klein de netelige positie van de held en zijn gezin en in het groot het thema van de onderwerping van de mens aan zijn noodlot en hij doet dat in beide gevallen met veel compassie.De ouderwets aandoende stof rond de bijbelse rechter Jephta die door de oude Händel ondanks zijn blind worden met ijzeren dramaturgie in muziek is herdacht, wordt door Gardiner en de zijnen (Philips 422.351-2) treffend lyrisch en expressief, maar ook heel meeslepend in zijn met preciesie gearticuleerde ritmische drive vertolkt. Weer zo’n fraai geslaagde interpretatie van de man die vrijwel alles lijkt te lukken. Harnoncourt (Teldec 0630-17390-2) is een nog strikter en “authentieker” tweede en Somary (Vanguard 08509173) komt op plaats drie; hij was de eerste die het werk in 1969 registreerde en hij overtuigt ook nog steeds.