BRITTEN: YOUNG PERSON’S GUIDE TO THE ORCHESTRA

Wat Prokofiev zich met zijn Peter en de wolf ten doel stelde, namelijk kinderen op speelde wijze vertrouwd te maken met de instrumenten uit het symfonie orkest, wilde Britten op andere, abstracter maar vollediger manier bereiken. Hij koos daarvoor als uitgangspunt een thema van Henry Purcell dat hij dus niet alleen citeert maar ook knap verwerkt. Het werk werd zo meteen een eerbetoon aan zijn grote Engelse voorganger. De afzonderlijke instrumenten zowel als de diverse orkestgroepen worden de kinderen al dan niet met gesproken tekst voorgeschoteld. Oorspronkelijk gebeurde dat in combinatie met een film. In wezen gaat het om een extrovert, virtuoos werk uit 1946. Maar gelukkig leidt het werk tegenwoordig een gezond eigen leven en is niet in de status van soundtrack bij een educatieve film blijven steken. Goede, representatieve opnamen leverden Britten zelf (Decca 417.509-2), Järvi (BIS CD 420), Davis (Teldec 8573-89082-2) en Stokowski (BBC Legends BBCL 4005-2).