Janáček: Sinfonietta JW. VI/18; Dvorak: Symfonie nr. 9 in e op. 95 Uit de nieuwe wereld; Smetana: De Moldau JB. 1/112 II. Anima Eterna o.l.v. Jos van Immerseel. Alpha 206    (85’40”). 2014

In 2014 vierde Jos van Immerseel zijn zeventigste verjaardag; dat werd onder meer gevierd met dit uitstapje naar het Bohemen en Moravië van rond de overgang van de negentiende naar de twintigste eeuw met als gids het kleine, bevlogen op (quasi) oude instrumenten spelende ensemble uit Brugge.

Naar verwachting is het resultaat verrassend en dus tot op zekere hoogte een aardig alternatief voor de vele bestaande standaarduitvoeringen. Dvoraks negende komt er beter af dan Janáčeks Sinfonietta. Met mooi, haast fluwelig klinkende blazers is Dvorak beter gediend dan Janáček die een pittiger, feller, massiever blazersklank verlangt en steviger strijkers.

Maar het is zeker de moeite waard om deze muziek eens op deze manier te ondergaan, al kun je je afvragen hoe ‘authentiek’ dat werkelijk is. Dit is typisch een uitgave voor de nieuwsgierigen die deze werken wel eens anders willen horen dan van bijvoorbeeld Fischer (Philips 464.640-2), Kubelik (DG 447.412-2) of Harnoncourt (Teldec 3984-25254-2) wat Dvorak aangaat en Kubelik (Orfeo C 55201 B) of Mackerras (Decca 448.255-2) als het om Janáček gaat. Smetana’s Moldau is wel een aardige, behoor lijk gelukte toegift om het verjaarsfeest te besluiten