Jost: Vioolconcert TiefenRausch; CocoonSymphonie. Viviane Hagner met het Essens filharmonisc orkest o.l.v. Christian Jost. Capriccio 5118 (47’32”). 2011

De Duitse pianist, componist en dirigent Christian Jost (1963) genoot zijn muziekopleiding in Keulen en San Francisco; hij won in 2003 de Siemens componistenprijs. Op grond van het tweetal hier opgenomen werken lijkt dat best verdiend.

Om te beginnen schrijft hij in vergelijking met land- en tijdgenoten heel toegankelijke muziek, toegankelijker tenminste dan Rihm, minder somber dan Ruzicka. Hoe de luisteraar de titel van het vioolconcert Tiefenrausch moet opvatten is misschien eerder iets voor diepzeeduikers, maar doelt zeker of een zekere mate van extase, van een diepe roes. Uit de muziek zelf valt dat misschien niet meteen te halen. Het concert is eendelig, duurt 25’10” en bevat een fijne, best romantische vioolpartij in lange melodielijnen ten een nu eens eenvoudige, dan weer complexe orkestbegeleiding als meer dan achtergrond.

Viviane Hagner beschikt over de zuivere, zijdeglanzende toon om met dit werk te bekoren en de luisteraar mee te voeren in een korte, aangename roes.

In de Coconsymfonie voert de componist ons in ruim tweeëntwintig minuten in vijf  reizen “naar het innerlijk”. Dat gebeurt met muziek in afwisselende tempi, van verschillende kleur en sfeer, maar blijft steeds mild vriendelijk al grommen de pauken soms even uit de verte. Grote conflicten komen niet langs in deze vrij elegante, blij vlagen wat geheimzinnige muziek die heel goed is georkestreerd en warm van toon klinkt. Soms lijkt het even om filmmuziek of een poging tot stream of conciousness als reisbegeleider te gaan. Hoe dan ook: het is een aangename belevenis om dit alles – ook bij herhaling – mee te maken.