Jenkins, K: Symphonic Adiemus, Londens filharmonisch koor en Europees Adiemus symfonie orkest o.l.v. Péter Pejtsik en Karl Jenkins. Decca 579.3828 (58’51”). 2017 

De in 1944 geboren Karl Jenkins komt uit Wales en was als saxofonist, hoboïst en pianist onder meer actief in de jazz/rockformatie Soft Machine. In 1995 begon hij aan het muzikale crossover-project Adiemus waarvan inmiddels na her ‘gewone; Adiemus tenminste acht afleveringen zijn gemaakt, waaronder: I Songs of sanctuary, II Cantata mundi, III Dances of time, IV Dances of knot, V Vocalise en nu dus Symphonic Adiemus.

In deze werken voor koor en orkest zijn uiteraard jazzinvloeden te onderkennen, maar ook die van klezmer en de azan, de muzikale oproep tot gebed van de islam.

Zo wisselt zijn muziek steeds tussen populair en klassiek, war haar toegankelijkheid vergemakkelijkt. Ook blijkt hij een voorkeur te hebben voor oeroude christelijke teksten waarvan hij iets heel eigens, ook eigentijds maakt. Maar wel dusdanig dat het soms dicht in de buurt van kitsch komt

In 2013 werd het door gebruik van trompet, gitaar en exotische instrumenten  getekende Adiemus colores opgenomen (DG 479.1067). Ondanks dat instrumentarium klinkt dat koorwerk vrij bleekjes. DG besteedde ook aandacht aan Motetten van Jenkins (DG 479.3232) en er is een opname van Stella natalis (EMI 688.648-2) met composities die een wat sterkere indruk maken.

Het werk op deze goed klinkende nieuwe cd heeft 12 delen: ‘In caelum fero’, ‘Adiemus’ ‘Kayama’ en ‘Zarabanda’ zijn orkestraal ‘Za ma ha’, ’Song of the spirit’, ‘Elegia’, ‘Hymn’ en ’Song of the plains’ met koor en dan is er nog tweemaal ’Tintinnabulum’. Aan afwisseling ontbreekt het niet

Het is niet erg te verwonderen dat Jenkins in bepaalde kringen heel populair is, maar voor serieuze muziekliefhebbers is dit nogal een travestie van alle dingen die in de muziek wezenlijk en interessant zijn. Probeer het zelf, ik wilde er alleen op attenderen. Hoeveel hoogstaander is de muziek van John Jenkins (1592-1678).