Jacquet de la Guerre: Céphale et Procries. Raphaëlle Kennedy (s., Procris), Achim Schulz (b., Céphale), Camilla de Falleiro (Eos), Lisandro Abadie (Cupido), Emil Rovner met Musica Fiorita o.l.v. Daniela Dolci. ORF CD 3033 (2 cd’s, 1u. 54’25‘’). 2005
Grétry: Céphale et Procris ou L’amour conjugal. Pierre-Yves Pruvot (b., Céphale), Katia Vellétaz (s., Procris), Bénédicte Tauran (s., Eos), Isabelle Cals (ms., Cupido), Caroline Weynants (spr) met het Namens Kamerkoor en Les Agréments o.l.v. Guy van Waas. Ricercar RIC 302 (2 cd’s, 2u. 29’09’’). 2010
In de Griekse mythologie was Cephalus getrouwd met Procris toen Eos verliefd werd op hem en hem aanried om de trouw van Procris te onderzoeken. Hij vermomde zich als vreemdeling, bezocht en verleidde haar. Toen hij zich bekend maakte, vluchtte Procris naar Kreta. Eos en Cephalus kregen drie kinderen, maar hij verlangde terug naar Procris en verzoende zich met haar.
Hun relatie werd opnieuw bedreigd toen de jaloerse Procris Cephalus tijdens de jacht over Aura (wind) hoorde zingen en dacht hat het over Aurora (Eos) ging. In de veronderstelling dat hij een dier zou treffen, doodde Cephalus. Procris en pleegde daarna zelfmoord door van de Leucadische rotsen te springen.
De drie kinderen van Eos en Cephalis – Phaeton, Tithonus en Hesperos – werden door Aphrodite onder de hoede genomen.
Céphale et Procris is de enige overgeleverde opera van Elsabeth Jacquet de la Guerre uit 1694 en bestaat uit een proloog en vijf aktes in Lully’s tragédie lyrique stijl voor opvoering aan het hof van Lodwijk XIV.
In 1773 schreef André-Modeste Grétry zijn opera in drie aktes Céphale et Procris, die ook nog enigszins in die stijltraditie staat, ter ere van het huwelijk tussen de Comte d’Artois (derde kleinzoon van Lodewijk XV) met Maria Theresia van Savoye.
Het is aardig om beide werken te vergelijken en daarna vast te stellen dat de Française qua karaktertekening en diversiteit de meerdere is van de Belg. Dat kan nauwelijks aan de vertolkingen liggen, want die zijn beide behoorlijk goed.