Joplin: Complete rags, marsen en walsen. William Albright. Nimbus NI 2546 (3 cd’s, 3u. 31’25”). 1989, 1992

Joplin: Maple leaf rag; Heliotrope bouquet; Pine apple rag; Solace; Paragon rag; Pleasant moments; Elite syncopations; Original rag; Fig leaf; The entertainer; The easy winners; Country club rag; The strenuous life; Bethena. Alexander Peskanov. Naxos 8.559.114 (65’18”). 2002

Een rag is een eenvoudige dansvorm die wordt gekenmerkt door te syncoperen waarbij een krachtig accent van de verwachte plek op de eerste tel van de maat wordt verplaatst naar een ondergeschikte tel. Het effect daarvan is dat een zeker duwtje of swing aan het ritme wordt gegeven. De traditionele negroïde- en de populaire Amerikaanse volksmuziek legden de basis voor deze vorm die op zich weer het fundament vormde van de ontwikkeling van de jazz. Scott Joplin (1868-1917) was de waarschijnlijk beste componist van dergelijke rags en tussen 1899 en 1904 schreef hij er ruim vijftig. In 1973 werd in de film The Sting van Joplins rag  The entertainer gebruik gemaakt en dat betekende meteen een herwaardering van Joplins werk.

De Amerikaanse pianisten (en organist cum componist) William Albright en Dick Hyman legden al deze rags ooit vast. Hyman al in 1975 voor RCA, Albright jaren later voor Nimbus

Van die integrale opname van Hyman schijnt slechts één cd te resteren (GD 87993), de volledige reeks, zelfs nog chronologisch opgenomen stukken van Albright resteert. Dat wil zeggen dat twee cd’s van hem zijn gevuld met ‘rags’ en de derde met ‘marsen en walsen’.

Alexander Peskanov maakte voor een goedkope Naxos uitgave een aardige keuze. Beide pianisten verlenen deze aparte muziekjes stuk voor stuk van een duidelijk eigen karakter en hun veerkrachtige, geestige voordracht maakt het beluisteren erg aantrekkelijk.