Jommelli: Didone abbandonata. Dorothea Röschmann, Martina Borst, William Kendall, Mechtild Bach, Arno Raunig met het Stuttgarts kamerorkest o.l.v. Frieder Bernius. Orfeo C 381-953 F (3 cd’s, 2u. 48’46”). 1994

Na eerste opvoeringen in Rome in 1746 herzag de componist deze opera op basis van de bekende Metastasio stof in 1749 voor Wenen en in 1763 voor Stuttgart waar Jommelli sinds 1753 in dienst was van hertog Carl Eugen. Geen wonder dat voor deze daar gemaakte opname juist deze versie is gebruikt.

We horen Dorothea Röschmann als pittige en plooibare Dido, Martina Borst als een aangenaam warm klinkende, maar niet steeds helemaal zuiver intonerende Aeneas, countertenor Kendall als gedegen Iarbas, Bach als Selene, Taylor als Araspes en Raunig in het minirolletje van Osmida met slechts één aria.

De vocale en beeldende prestaties liggen op een gelukkig vrij gelijkmatig hoog niveau en Bernius zorgt voor een robuuste, levendige, genuanceerde begeleiding (luister naar de slotscène!); het orkest werkt met een modern instrumentarium afgezien van een corno da caccia en natuurhoorns. Het lange, uitvoerige werk vertoont mede daardoor geen inzinkingen.