Sarah Willis: Horn discoveries. Riniker: Velvet valves; 6 romantische trio bewerkingen; Tchaikovsky: ‘Melodia’, ‘Nocturne’ uit Souvenir d’un lieu cher, Dvorak: ‘Humoreske’; Bizet: ‘Romance’ uit Les pêcheurs de perles, Debussy: ‘Clair de lune’; Schubert: ‘Die Biene’; Bissill: ’Song of a new world’; Bates: ‘’Marine snow’ en ‘Greyhound’ uit Mainframe tropics; Wallendorf: ‘Willisabethan sarahnade’. Met Kotowa Machida (v), Philip Mayers (p) en Klaus Wallendorf (hrn). Alpha ALPHA 732 (51’09”). 2014

 

De Britse hoorniste Sarah Willis die als vierde hoorniste (aan de ‘lage’ kant) een haast te bescheiden plek bij het Berlijns filharmonisch orkest inneemt, is een heel geïnspireerde, inspirerende en ondernemende instrumentaliste. Dat hoornspel al lang geen mannenwerk meer is, weten we sinds Julia Studebaker en Sharon St. Onge in het Concertgebouworkest speelden.

Na het succes dat ze boekte met Mozart Mambo (Alpha ALPHA 578), waarvoor ze zelfs naar Cuba reisde, bleef Willis voor deze opname in Berlijn en laat ze behalve wat aardige, geheel onverwachte bewerkingen van melodieën van Tchaikovsky en Schubert (oorspronkelijk voor viool en piano, wat Schubert betreft een der Bagatellen voor viool en piano op. 13/9) en een operafragment van Bizet aan haar opgedragen stukken horen van David Riniker (1970), Richard Bissill (1959) Mason Bates (1977) en Klaus Wallendorf (1948).

Rinikers Velvet valves bestaat uit de delen ‘Melodia’, ‘Nocturne’ ‘Humoreske’, ‘Romance’, ‘Clair de lune’ en ‘Abeille’, de Willisabethan Saranade van Wallendorf uit ‘The ”p” duet’. ‘Gozo van tutte’, ’Xlendrian’, ’Agia Galini’, ‘My Yorker’ en Bates’ Mainframe tropics uit ‘Silicon blues’, ‘Marine Snow’, ‘Greyhound’, ‘Crisply’ en ‘Outtakes’.

Het zijn stuk voor stuk bijdragen die de moeite lonen en Willis speelt ze met een prachtige heldere, aangenaam warme toon en een haast tastbaar genoegen. Haar begeleiders voegen zich uitstekend bij haar.