Wisse, Lucia: Diversity. Nadermann: Prélude uit Harpsonatine nr. 2 in c; Pachelbel: Canon in D; Godefroid: Fantaisie; Challan: Broceliande; Chalmers: The grand arpeggio; Hasselmans: Feuilles d’automne; Melodische étude; G. Williams: Hiraeth; Grandjanny: Automne. (eigen productie, 24’46”). 2011. 

De harp is een instrument dat direct associaties met Frankrijk oproept. Niemand minder dan Marie-Antoinette droeg aan de verspreiding van het instrument in Parijs in de jaren 1770 bij. De populariteit van het instrument leidde in 1778 zelfs tot Mozarts bekende fluit/harp concert. Geen wonder dat zich al snel Franse harpbouwers als Pleyel en Érard manifesteren, dat er Franse harpscholen ontstonden en dat componisten – zelf vaak harpist – aantraden om voor repertoire te zorgen.

Het is voornamelijk uit die wereld dat Lucia Wisse hier haar programma voor een soort korte promo cd samenstelde. Ze koos daarbij deels materiaal van bekende representatieve componisten, de meeste uit de romantische Franse harpwereld, maar ook met een stapje terug naar de barok en een flinke stap vooruit in de moderne tijd.

De Fransman Jean-François-Joseph Naderman (1781-1835),  schreef naast heel wat andere harpcomposities onder meer ook 7 sonatines; als proefje daarvan horen we hier het verwachtingsvolle voorspel van nr. 2. In sobere stijl voorgedragen.

De beroemde Canon van Johann Pachelbel (1653-1706) met 28 variaties over een 8 noten lang ostinato motief klinkt hier ontdaan van de Gigue en biedt de harpiste de mogelijkheid om daar een speels karakter aan te geven. Die mogelijkheid wordt door Wisse mooi uitgebuit.

De Belg Félix Godefroid (1818-1897) onderging een Franse scholing en propageerde het destijds nieuwe harptype van Parish Alvars dat hem grotere mogelijkheden gaf om zijn virtuositeit te demonstreren. Zijn Fantaisie laat dat horen in een romantisch stuk dat niet geheel is gevrijwaard van sentimentaliteit. Wisse houdt dat laatste in toom, maar demonstreert wel haar grote technische beheersing.

De Franse harpiste Annie Challan (1940) verwierf al in de jaren vijftig v.e. bekendheid door haar samenwerking met Victoria de los Angeles (EMI 567.587-2) in een Falla programma en later via de dubbel cd Philips 462.179-2 waarop ze een harpconcert van Eichner bijdraagt. Haar solo Broceliande is een in klanken vervatte momentopname van een bekende Bretonse fontein die hier zo een sprankelend en ruisend aanzien krijgt.

De nagenoeg onbekende Amerikaan Harry J. Chalmers schreef met zijn Great arpeggio inderdaad een arpeggio show, die trouwens ook is bewerkt voor gitaar. Een stuk waarin de harpiste mooi haar feilloze techniek kan tonen.

Alphone Hasselmans (1845-1912) droeg als Belgische harpcomponinst/speler veel belangrijk materiaal bij. Van zijn Feuilles d’automne bestaat ook een versie van fluit en harp, te horen van Philippa Davies en Thelma Owen (Innovative PCD 835). Op een paar Hyperion cd’s laat Susan Drake meer harpwerken van deze componist horen. Ook hier gaat het vooral om het kweken van sfeer wat mooi lukt.

Met Grace Williams (1906-1977) belanden we in Wales dus de Keltische en Ierse harp zijn niet ver uit de buurt. Ze heeft een klein, maar veelzijdig repertoire op haar naam en in The dancers voor sopraan, koor en orkest heeft de harp ook een solopartij. Hiraeth betekent ‘Verlangen’ en dat spreekt ook duidelijk uit de muziek die dankzij Wisse tot de verbeelding spreekt.

De Franse harpist Marcel Grandjanny (1891-1975), tevens werkzaam als organist, ging in 1936 naar de V.S. en werd in 1938 vooraanstaand harpdocent aan de Juilliard School. Hij was een vruchtbare componist die vooral met zijn Rhapsodie bekend werd. Wisse koos voor het stemmingsbeeld Automne dat inderdaad een licht melancholiek karakter krijgt hier.

In het hele programma laat de harpiste fraai het volle, warm getimbreerde karakter van haar mooie oude en in Nederland waarschijnlijk unieke Wurlitzer harp uitkomen. Op dat instrument weet ze duidelijk precies elk stuk de volgens haar juiste expressie en kleuren mee te geven en tegelijk het vereiste karakter te tonen. Ze heeft een duidelijke, steeds stijlvolle opvatting en in welke mate ze de harpklank kan variëren is een studie op zich waard. Dat gaat van warme, volle tonen via vederlichte glissandi tot krachtig getokkelde snaren in snelle arpeggio’s.

Mooi ook hoe zij de tweede en derde stem uit een stuk weet te halen en speeltechnieken toe te passen zodat nergens een bijgeluid of een pedaal hoorbaar wordt.

Het is hopelijk een lekkermakend een voorproefje van meer moois in de toekomst. Het schijfje kan à raison van €12 inclusief verzendkosten worden besteld op website www.harpisteluciawisse.nl. En via CD-Baby, I-tunes en eMusic.