CD Verzamelprogramma's

NIKITASSOVA, PLAMENA: THE VIOLIN'S DELIGT, A GARDEN OF PLESASURE

 

Plamena Nikitassova: The violin’s delight: A garden of pleasure. Lizkau: Sonate voor viool en b.c; Böddecker: Sonate voor viool en b.c. in d; Döbel: Sonate voor viool en b.c. in e; Gzyga nr. 2 in A en 3 in A; Walther: Hortulus chelicus nr. 17 Suite in d, Gara di due violini in uno; Kerll: Toccata nr.4 in e cromatica con durezza e ligature; Biber: ‘Passacaglia’ voor viool en b.c. uit Rosenkranz sonate; Muffat: Sonate voor viool en b.c. in D. Met Julian Behr (theorbe), Matthias Müller-Mohr (vdg) en Jörg-Andreas Bötticher (kl., org.). Claves 50-1727 (67’39”). 2016

 

De van origine Bulgaarse barokvioliste Plamena Nikitassova die zich in Wenen en Bazel grondig in haar vak bekwaamde neemt ons met een aantal kompanen die ook de authentieke vertolkingsrichting aanhangen mee op een muzikale reis langs zeventiende eeuwse meest Centaal-Europese hoven in de merkwaardigste vestigingen, zoals dat van prins-bisschop Karl Liechtenstein-Castelcorn in het Moravische Kromeriz.

Daar kregen onbekende componisten als Heinrich Lizkau of Litzkau(??), Philipp Friedrich Böddecker (1607-1683), Heinrich Döbel (1651-1693) en de bekende Johann Jacob Walter (1650-1712), Johann Caspar Kerll (1627-1693), Heinrich Ignaz Biber (1644-1704) en Georg Muffat (1653-170) in alle vrijheid de mogelijkheid om zich vrijelijk te uiten. 

De kennismakingen met Lizkau, Böddecker en Kerll zijn van vrij korte duur, maar vooral de vijfdelige sonate van Walter die hier net als die van Lizkau zijn cd première krijgt en de solosonate van Muffat zijn substantiële werken. De tien minuten van Bibers ‘Beschermengel’ passacaglia brengt de luisteraar even in een bekender wereld terug. Niet alleen bij Biber, die graag experimenteerde (scordatura), ook bij sommige anderen vallen soms bizarre invallen, zoals nagebootste polyfonie te genieten. 

Om te beginnen is het aardig dat Nikitassova dit moois opdiepte, wezenlijker is dat ze het met haar bentgenoten zo knap in expressief en stijlvol opzicht aanbiedt als een kleine violistische ontdekkingsreis naar een nog lang niet volledig geëxploreerd verleden.